138,దేవుడే నా కాశ్రయంబు

దేవుడే నా కాశ్రయంబు - దివ్యమైన దుర్గము = మ హా వినోదు
డాపదల స - హాయుడై నన్‌ బ్రోచును - అభయ - మభయ - మభయ
మెప్పు - డానంద - మానంద - మానంద మౌఁగ ||దేవుఁడే||

1.పర్వతములు కదిలిన నీ - యుర్వి మారుపడినను 
సర్వమున్‌ ఘోషించుచు నీ సంద్ర ముప్పొంగినన్‌ 
అభయ - మభయ - మభయ ||దేవుఁడే||

2.దేవుడెప్డు తోడుగాగ - దేశము వర్ధిల్లును 
ఆ-తావు నందు ప్రజలు

మిగుల - ధన్యులై వసింతురపుడు 
అభయ - మభయ - మభయ ||దేవుఁడే||

3.రాజ్యముల్‌ కంపించిన భూ - రాష్ట్రముల్‌ ఘోషించిన 
పూజ్యుండౌ యె¬వావైరి-బూని సంహరించును 
అభయ - మభయ - మభయ ||దేవుఁడే||

4.విల్లు విఱచు నాయన తెగ - బల్లెము నఱకు నాయన 
చెల్లచెదరు జేసి రిపుల - నెల్లద్రుంచు నాయనే 
అభయ- మభయ - మభయ ||దేవుఁడే||