இராவணன் இந்திரசித்திடம், நிகழ்ந்தது உரைக்கக் கூறல்

இராவணன் இந்திரசித்தைக் கடிந்துரைத்தல்

இராவணனை தடுத்து, இந்திரசித்து தேர் ஏறிப் போர்க்குச் செல்லுதல்

இந்திரசித்து தம்மைத் தொடர்ந்த இலங்கையின் நிருதரை விலக்கி, மன்னனைக் காக்குமாறு கூறிச் செல்லுதல்

இந்திரசித்தின் தேர் ஓசையை இலக்குவன் கேட்டல்

இந்திரசித்தும் இலக்குவனும் பொருதல்

இந்திரசித்தை உடனே கொல்லுமாறு வீடணன் இலக்குவனுக்கு உரைத்தல்

இருவரும் பொருதல்

இந்திரசித்தின் தேர்ப்பாகனை இலக்குவன் வீழ்த்தல்

தேரைத் தானே செலுத்தி, தன் மேல் தைத்த அம்புகளைப் பறித்து, இந்திரசித்து வீசுதல்

இந்திரசித்தின் வீரம் கண்டு, தேவரும் இலக்குவனும் வியத்தலும்

இந்திரசித்து பகலில் அன்றி இரவில் இறவான் என வீடணன் இலக்குவனுக்கு மொழிதல்

இப்பொழுதே வெல்வேன் என இலக்குவன் உரைத்தபோது, சூரியனும் உதித்தது

சிவன் ஈந்த தேரும் சிலையும் இருக்கும்வரை இவன் அழியான் என வீடணன் குறிப்பித்தல்

இலக்குவன் இந்திரசித்தின் தேரைச் சிதைக்க, அவன் விண்ணில் மறைந்து ஆரவாரித்தல்

வர பலத்தால் இந்திரசித்து கல் மழை பொழிய, திசைகள் எங்கும் இலக்குவன் வாளி ஏவுதல்

இந்திரசித்தின் வில் பிடித்த கையை இலக்குவன் துணித்து வீழ்த்துதல்

கை அற்றமை கண்டு அரக்கர் கலங்க, வானரர் அரக்கர்களை மாய்த்தல்

இந்திரசித்து வீரம் பேசி, உக்கிரமாகப் பொருதல்

இலக்குவன் பிறை முக அம்பு எய்து, இந்திரசித்தின் தலையை அறுத்தல்

இந்திரசித்து இறந்து மண்மேல் விழ, அரக்கர் சேனை இரிந்து ஓடுதல்

தேவர்களின் மகிழ்ச்சி ஆரவாரம்

வானவர் அருளால் வானரர் உயிர் பெற்று எழுதல்

இந்திரசித்தின் தலையை ஏந்தி, அங்கதன் முன் செல்ல, அனுமனின் தோள்மேல் இலக்குவன் செல்லுதல்

இந்திரனின் உவகை மொழி

இலக்குவன் மீண்டு வருதல் கண்டு, இராமன் உவகைக் கண்ணீர் சொரிதல்

இராமன் திருவடிகளில் இந்திரசித்தின் தலையை வைக்க, அவன் களிப்புக் கொள்ளுதல்

இராமன் திருவடிகளில் இலக்குவன் வணங்குதலும், இராமன் தம்பியைத் தழுவிப் போற்றுதலும்

வீடணனை இராமன் புகழ்ந்து பேசி, இனிது இருத்தல்